Fulda 2018 - Marrit Dijkstra & Anna Vellinga

Week 2

Zondag 15 juli 2018

Gisteravond 1 uur ’s nachts thuisgekomen met de bus van München. Hoezo moe? Ik heb geslapen zoals slapen bedoeld is. De natuurlijke wekker won het van de virtuele wekker; zonnestralen door het raam en de gordijnen maken me wakker. Vandaag staat op de planning een mooie bergwandeling door die Röhn met de familie Wagner. Zij staan met hun witte BMW om half 12 klaar voor de deur van ons hostel. Terwijl we in de auto zitten, landt er een paraglider naast ons in het veld. Er steken opeens lama’s de weg over. We zien moderne zweefvliegtuigen. Er gebeurt opeens zoveel. Dan willen we naar de top van de Wasserkuppe lopen, de naam van de hoogste berg, en zo komen we langs een groep mensen die aan het zweefvliegen zijn. Ze vragen Anna en mijn hulp. Aan het vliegtuig zitten twee touwen vast en die worden verspreid als een V. Aan elk uiteinde van de V staan minimaal vijf mensen die aan het touw zullen trekken. Commando’s klinken, wij volgen. We rennen met het touw en opeens trek je niets meer. Je kijkt om, en ziet het vliegen. Wow. We lopen terug en brengen het touw terug in startpositie. We hebben dit drie keer gedaan. De beste work-out die er bestaat. We hebben nog een bratwurst gegeten vlakbij de DDR-grens om half vijf ’s middags. Een iets verlate lunch.

Maandag 16 juli 2018

Het begin van de tweede week. Het programma voor deze week ziet er kort uit; aanstaande donderdag vertrekken we al naar Berlijn! Maar oke, eerst de maandag. Op mijn mountainbike fiets ik weer naar school. Vandaag praten we onder andere over de DDR-tijd. We leren over Berlijn en over zijn positie in de geschiedenis van Duitsland. Berlijn, een gebroken hart dat nog steeds bezig is met lijmen. Oprecht, ik vind het reuze interessant. In de pauze fiets ik door naar de Menza, de kantine van de universiteit, en stop me vol met het gezonde eten dat daar zo goedkoop is! Voor 1,80 euro is er een compleet buffet. Hier kan de Rijksuniversiteit Groningen (RUG) nog iets van leren. In de middag is er Duits les en spreken we over verschillende dialecten Duits. Het verstaan van het Duits gaat me goed af, maar zelf spreken blijft lastig. In de avond is er salsa-les, en natuurlijk ben ik van de partij. In korte tijd wordt ons weer de basis uitgelegd. Een gebrek aan mannen is een feit en dus leren vele dames ook de mannenpasjes. Na de salsa-les, gaat het grootste deel van de groep meteen door naar de bar MeaMea, waar elke maandagavond de hele stad samenkomt om salsa te dansen. We keken, en zagen dat er nog veel te leren viel.

Dinsdag 17 juli 2018

Vandaag een schooldag als alle andere. Wat deze dag bijzonder maakt, is de wandeling naar de berg Milseberg. Twee bussen vertrekken vanaf het station. Een bus voor de groep mensen die houden van een goede, stevige wandeling van twee uren, en de andere bus voor mensen die aan een halfuurtje genoeg hebben. Anna en ik kiezen natuurlijk voor het twee-uren-avontuur. Zwetend steil de spits van de berg. Gelukkig kunnen we op de top drinken halen en even naar de wc. De wc. Ja, de wc. Die is dus zeg maar niet aangesloten op een rioleringssysteem, en dat was zeker te merken via het reukorgaan. De terugweg was maar een halfuurtje lopen voor iedereen. Dikke prima. Dat was weer lekker in slaap vallen.

Woensdag 18 juli 2018

Selian Kingma, een goeie vriendin van me, is jarig. Die natuurlijk eerst even feliciteren! Verder werd op school weer verder over Berlijn gesproken. Het blijft interessant. De lerares, dr. Chalupa, weet waar ze over spreekt. Iemand stelt een vraag, zij weet het antwoord. Ze houdt het interactief, en zorgt ervoor dat we de stof herhalen. Echt top daar! Na alle lessen, gaan we met het grootste deel van de groep beachvolleyballen. Niet-wetend dat we de volgende dag allemaal blauwe plekken op onze handen hebben van de te harde bal. De zon schijnt fel. Fulda is voor zijn doen veel zonniger dan normaal. We volleyballen fanatiek, zweven boven het zand, gaan voor elke bal, genieten van het frisse briesje. Ik voelde me zeker levend! Na het mooie tournooi nog even gevoetbald met wat Duitse jongens. Ja, die schrokken wel toen ik een van hen een panna gaf. Misschien dat ik dat nog wel het mooiste moment van de hele dag vond :)

Donderdag 19 juli 2018

BERLIJN. 08:45 aanwezig zijn bij het treinstation. 09:13 vertrekt de ICE trein naar Berlijn. Iedereen is op tijd. We genieten van het luxe vervoersmiddel. Hier kan iedereen nog heerlijk even tukken. Ik maak ook zeker gebruik van deze mogelijkheid. Eenmaal aangekomen in Berlijn, droppen we onze spullen in het hostel. De groep is gesplitst in twee verschillende hostels, maar alsnog zitten we dicht genoeg bij elkaar. Ik zit op de kamer met twee Russische meiden en een Australische. Toproommates! Met deze Australische meid genaamd Eloise Kathleen Johnston een mooie wandeling gemaakt. We waren in een luxe buurt, hebben een macaron gekocht, en hebben een deel van de muur gezien. Hoe spontaan kan een wandeling gaan. We wilden alleen maar naar het park. Vervolgens sloten we ons weer aan bij de gehele groep en hebben we een rondleiding door de Bundestag gemaakt. Uitermate interessant! De controle is streng, maar het is het waard. Angela Merkel haar kantoor bekeken van de buitenkant. De kunst bewondert. Geluisterd naar het verhaal hoe dit gebouw de tweede wereldoorlog heeft meegemaakt.
In de avond is er karaoke in de bar van het hostel. Helemaal los, de haren en de groep. Normaal zit er vijf man in deze bar hoorde ik van een van de barmannen, nu was er dik dertig man. Dancing Queen van ABBA en Oops I Did It Again van Britney Spears werden opgevoerd door de Nederlandse krullenbol. Geen applaus.

Vrijdag 20 juli 2018

’s Ochtends krijgen we een rondleiding door de stad door een werkelijke ‘Berliner’. Hij vertelt over de stad en zijn geschiedenis, neemt ons mee naar de meest fascinerende plekken. Op een gegeven moment komen we bij het museum van Otto Weidt. Met de groep hebben we geen tijd om in dit museum te gaan, maar later deze dag kom ik hier terug. Otto Weidt wordt vergeleken met een ‘op kleinere schaal van’ oorlogsheld Schindler. Weidt had een bedrijf waar hij blinde Joden verstopte en hen behoedde voor de dood. ’s Middags hebben we een rondleiding gekregen door het filmmuseum bij Potsdamerplatz. Door de tweede wereldoorlog vluchtten veel prominente, invloedrijke, Duitse mensen van de filmindustrie naar Amerika. Blijkbaar was Duitsland het tegenwoordige ‘Hollywood’. Meteen na het museum zijn we doorgegaan naar de East Side Gallery. Hier staat het grootste deel van de Berlijnse muur nog rechtop, waarop veel artiesten betekenisvolle kunstwerken hebben gemaakt. Erg indrukwekkend, kleurrijk, diep. ’s Avonds hebben velen een drankje gedaan op een dakterras, of zijn uitgegaan in het wilde nachtleven van Berlijn. Ik zelf dacht even een powernap te doen en daarna uit te gaan, maar ben compleet door de wekker heen geslapen. Dan weet je wel hoe laat het is….

Zaterdag 21 juli

Ik als enige ongewild compleet uitgerust, vertrekken we met een groep naar het Stasi-museum. Dit museum is in het voormalige hoofdkantoor van de DDR. Het museum stormt van de verhalen. Ik beleef de verhalen, en krijgt het benauwd door de hitte en tekort aan frisse lucht. Onvoorstelbaar dat Duitsland tot 9 november 1989 zo’n verdeeld land was.

Om 15:00 vertrekt de bus terug. Dat betekent natuurlijk 14:15 uur melden bij het hotel. Iedereen is kapot. De meest kalme busreis tot nu toe. Beviel me wel haha^^.

Om zeven uur komen we aan in Fulda. Vanavond ga ik twee vrienden uit Nederland zien. Ze zijn helemaal vanuit Nederland met de auto naar Fulda gekomen! Wat zijn ze toch lief, die Tarique en Wietske. Ik show ze mijn crib, en ze ontmoeten de andere hostelgenoten. Gezellige boel.

Zondag 22 juli

Wakker worden; Tarique deed het eerder dan Wietske en ik. Blijkbaar heeft hij al gedoucht onder de koude douche boven (die was tijdelijk stuk), terwijl de douche beneden warm is. Oeps. Vervolgens ga ik zelf ook onder de koude douche, dat is pas echt wakker worden, en Wietske neemt de warme. Het ontbijt bestaat uit de ‘Marrit-klassieker’ kwark met fruit. We vertrekken naar het centrum. We gaan de Dom binnen, gaan naar de graftombe van Bonifatius, en picknicken in het park. ’s Middags dwalen we wat rond in de stad en pakken nog even een terrasje. Om 16:00 vertrekken de Nederlanders alweer. Wat een helden zijn ze <3

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!